o güngüz rengi bir kazakla gelmiştim o gün sana mevsim ilkbahardı oysa kolun koluma değiyordu kolun korkuma gözlerin karanlıktı o gün gün karanlıktı iki bin bilmem kaçın baharıydı o meşhur caddede geziyorduk sere serpe ellerin ellerime değiyordu ellerin belleğime gözlerim kurşuniydi o gün gün kurşuniydi pencereleri caddeye bakan müdavimi olduğun besbelli o alaturka yerde oturuyorduk gözlerin gözlerime değiyordu gözlerin ruhuma gözlerimiz ıslaktı o gün gün ıslaktı gökteki tüm tanrıları ağlatmıştı birbirine çok yakışan yalnızlığımız ve yerdeki tüm insanları baktırmıştı bize iç çektirerek omzun omzuma değiyordu o gün omzun ayrılığa hulyaperest |
Tebrikler.
Sağlıcakla kalın