YUNUS EMRE
Senelerce beklemişin,
O şeyhinin kapısında! Bencileyin bu garipde, Pişiverse nur kabında. Aşık Yunus senelerce, O şeyhinin hep izinde! Yunus şiir,bal özünde! İman vardır,sözlerinde. Öylesine kaynasam ki, Buhar gibi uçuversem, Yunus gibi şair olsam! Dilden içe geçiversem. Esen rüzgâr oluver de, Bulut ile gönder nefes, Şafak vakti anlıma es! Bu garibe olsun nefes. Bulutlara görün Yunus, O mehtaba girip sarın! Çok feyizli o aşkından, Az biraz da bize verin! Gözyaşları döküverdi, Ağladı hep hak izinde, Yunus gibi biri var mı? Kâinatta yer yüzünde! Yunus emre hak aşığı, Aşk uğruna serap olur, Gül gülistan,çiçeklerle, Kalpten öze türap olur. Asılayım o hırkandan, Hisleneyim,içleneyim, Mirasçınız oluversem, Üfleyiver o ruhundan! Çok isterim yetişeyim, Koşayım mı o izinden, İnsaf eyle,medet eyle, Tutuverem o urbadan. Ben şiirle geleyim mi? O izinden,o arkandan, Medet eyle,insaf eyle! Asılayım o hırkandan! Balçık gibi yarılsaydık, Nurlu ruhla karılaydık, Gül ve çiçek açıverse! Gül gülüstan oluverse. Onca renkler karışıyor, Birbirinden seçemeyiz, Aşık Yunus,o deryadır. Ona kıymet biçemeyiz. Nurlu imiş güzel yüzü! Kalbe iner güzel sözü! Yad edelim biz dervişi, Şiir olsun her an konu! Fani dünya çok vefasız! Gidiversem o arkandan Yunus Emre isteğim şu! Bana üfle şu ruhundan! NAZIM TAŞTAN |