Felç
Y Kuşağından
Yalnızlık köküne dinamit koydum Bir vatan patladı iç’ime benim Ne yükü çekerim hecemi oydum Türlü cinler çarptı piç’ime benim Bir piç ki yok bir piç ki var tapmalık Ne yol belli ne de yoldan sapmalık Kuduz bir zihinle kelle kapmalık Melekler mi sıçtı kıç’ıma benim “Kaldırımlar” interneti eşerken Civciv yumurtadan köze düşerken Ata ana evlat vatan pişerken Ben mi benzin döktüm uç’uma benim Sus dedim kelleme öfkeme sese Nasırıma bastı büyük vesvese Tutuştum Tanrıyla edep ladese Peygamber dönüştü suç’uma benim Zihnimi ülkeme kerhane ettim Kim ne derse insan dedim ve yettim Bir slagon açtım kellemi güttüm Bin bir haz doğurdum saç’ıma benim Tutuştu kubbeler yer gök taş çile Ne yana hak desem hep yaptı hile Bayrak ülke asker… ve bile bile Dekontla döküldü taç’ıma benim Şehitliğin fakiri mi cennetlik Zenginlerin din demesi cinnetlik Uymaz çağa eski çağdan devletlik Her bir fert kahrolsun felç’ime benim Torpil rüşvet türlü türlü inançlar İlke milke hortum deldi basınçlar Sonsuz kadar sonsuz ne ki ilginçler Sıfırla bir çizdi açı’ma benim Bilmem anlar mı ki zayıf şişmanı Ölüp gitsem Tanrı kılsam pişmanı Ne dost sevindirsem ne de düşmanı Yanıp tütsem gitse güç’üme benim Nasihatlik korkutmalık bir dilim Ne soğudum ne de savruldu külüm Of atam of anam neyime ölüm Var yok hacı olsun hiç’ime benim |