Gel!
Tan yeri ağaranda, seherde gülüm benim
Umudun bulutlara , tutunduğu yerdeyim Nisan yağmurları can, camları dövende gel Amansız bir hasrette, gül dalında hardayım Rəcm edilmiş hâyalim, prangada kollarım Canımda can bildiğim, işte benim hallerim Amansız dertlerdeyim, tuzak dolu yollarım Nalından yoksun atım, anla gülüm zordayım. H. Işık. |