khaosdağlar denize ölü uzanır zaman bir çocuk teninde çürüyünce sonra kıyıya karanfil eker güz çeker barışın tetiğini yakasında siyah bir kurdele buğday benim, ekmek ben topraktan meyve çalıp baharına çit ören yedi rengin âhıyım hiçlikten düşen yeryüzüne kimin bu çan sesi kimdir hançerini alıp aynasını ilk terk eden taşı yonttukça kalbimi oydu bilgeliğim aşka cinnet düştü kutsal bir ışığa saklı kanlı gölgem dağlar denize ölü uzanır zaman bir çocuğun öfkesiyle büyüyünce katil benim, kurşun benim ölen ben ferhad gülsün şehir dergisi / ağustos 2020 |
heybem tarafından 8/6/2020 7:24:32 AM zamanında düzenlenmiştir.