YILDIZLARI PARLATIYORSUN
gece olmuş ay ve yıldız uyanmış lili konuşuyordu
yıldızlar ellerine yaklaşıyordu lili’nin sen ne güzel dokunur ve parlatırsın onları lili ben harfleri yan yana dizerim sen yıldızları bir şair ne mümkün gönle dizgin vurmak diyordu sınıf tahtasına yazdı senin adını ay dizgin dinler mi gönül nasıl kişnemez tay her sabah sayarım gökteki yıldızları ne güzel parlatmışsın sayıp bitiremem onları ismin yazıldı ya tahtaya konuşan öğrenci diye öğretmen kızmaz sana güneş sana hediye yağmura da söylemişsin ağlıyor dolu dolu kanadı kırık kuşun nerede biter yolu lili hala mevsimlerle konuşuyor musun sana en çok hangi mevsimden seslenmek istiyorum biliyor musun içinde senin de olduğun bahardan gençlik parkının az aşağısından ilk istasyondan bir tren garından 111 numaralı vagonun cam kenarından |
Güzel bir şiirdi, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYORUM...