VİRANE GÖNÜLDE SABAH OLURMU
Sıcak bir Temmuz gecesi.
Nasılda benziyoruz birbirimize? Hem yürek yangını hem sessizlik. İşte böyle bir şey anlamadığın gariplik. ... Bütün kırıklar toplanmış, batıp duruyor kalbime efkârla. Ah bir görsem seni! Bırakmayacağım yaptıklarının yanına birini! ... Yıkmak ne kolay değilmi? Yapmak için verilen o acı içinde emeği? Gecelerin siyahına benzeyen, çekilen onca çileyi? ... Olmadı ya hani? Ben usta değilim bu yollarda? Senin gibi! Aklım erdi ereli acemi! ... Dedim ya; bir kere sevdim çocukken! Onuda toprak aldı. Sonra yaradan vurdu kalbime mührünü. Başka da sevdiğim olmadı. ... Sen ! Niye, neden, geldin demiyorum. Biraz çilem kalmış demek ki, ’Aşk’ile sınandım. ... Yaşayan her fani gibi işte, ne kadar gerçekte desem, yalandın? ... Oyy felek oyyy! Bundan sonrası hiç fark etmez! Yazılan kara yazı asla değişmez..? Virane gönülde sabah olurmu? Bu acı yaraya merhem bulunurmu? ... T.C.Nigâr Güler. 27.07.2016 |
İşin şakasıydı tabi, Mükemmel anlatımdı kutlarım
Gönlünüz gam kerde görmesin efendim Harikasınız.