RUHSUZ KENT
RUHSUZ KENT
Taştan kentler kuruyorlar Kentlerde hayatı öldürüyorlar Düştükçe hayatın yollarına Çıkıyor karşımıza ölüm hep Gittikçe sıkışıyoruz dar bir geçitte Hayata geçit yok bu yerde Evler saraya dönmüş amma Evlerde hayat ölmüş durumda Ruh yok bu kentlerde Hepsi ölmüş bunların Nefs ele geçirmiş insanı Ruh şimdi intiharda Gözüm yok hiç bir şeyde Şimdi yaşamayı umuyorum Ölüm bekliyor kapıda Eşya kaplamış her yanı Bana yer kalmamış dünyada Didiştim durdum bütün gün Zevki yok kışın da baharın da Bu insanlar çıldırmış büsbütün Ruhları intiharda bunların |
böyle giderse tebrikler saygılar selamlar hocam