adınla başlıyor şiir
acısı eskimiş
bir ağıt dolanıyor dilime kim bilir kaçıncı kez adınla başlayan her cümleyi susup yutkunuyorum. ben en çok gözlerini özlüyorum senin. çiçeğe durmuş dal uçlarında. yüreğini delmiş hüzünler dolduruyor gözlerimi zakkum çiçeklerini çoktan döktü güller çoktan soldu bahçelerde... ilerledikçe adımlarımız başladığımız yere dönüyoruz istemsiz ben en çok senin sözlerini özlüyorum yağmurda titreyen bir kedi yavrusunun adımlarında... pencere önündeki saksılarda yemyeşil hala zaman kuruyan ne? solan ne? acısı eskimiş bir ağıt dolanıyor dilime ben senin en çok gözlerini özlüyorum. maviye karışan ak köpüklerde. 25/07/2020 ödemiş |
acısı eskimiş
bir ağıt
dolanıyor dilime
kim bilir kaçıncı kez
adınla başlayan
her cümleyi
susup yutkunuyorum.
ben en çok
gözlerini özlüyorum
senin.
çiçeğe durmuş
dal uçlarında.