Yüz kere iki bir
yüz kere iki bir
sevdayı başıma saran benden derin mi yaran gül solunca dal kırılmaz mı bir vefasıza çıkarsa adın vefasız vefa aramaz mı sevda alınıp gidilmez ki kaldığı yerde yanıp tüter sen gidince sanma ki biter kökü sarsılır bağ bahçelerin ne dal yeşerir ne gül biter aşkların en hası gelse gökte huriler inse yerden periler çıksa dünya güzellerle dolsa gönül gülümsemez ki iki bir olunca ikiye dönmez yeniden dünyaya gelinmez gül solar sevdası solmaz ekip biçemeyeneler oy o ömrün hasadı olmaz Ahmet Coşkun |