DEMİRDİ YÜREĞİMİZne zaman bir liman yüzü gördük ki sığ sularda bata çıka savruluyor kayığım ne kürek yandı ne yürek alev aldı limansızım demir miydi yürekte ki hep dişe dokunur sözlerim hep bir kahırdır ağ’larım çeker çeker de bir nimete dokunmaz elim hep boş teneke kendi çalar kendi oynar kaşığım kırıktı ulaşmaz ağza kayıntı avuca gelmez ne limanım var demirleyecek ne rotam var sürülecek görüp göreceğimiz hep bir dip , denizin dibi göğün sahibi bir yeraltı karanlığı labirent hangi kapıya el versem demirin tuncu bir derinlik suyun yüzünde ayaksızlar dolanır bir tencere dibi yalasa kedi doymaz bir ekmek kırıntısı serçe gagalasa kanat oynamaz bir yemiş çürüğü ne dişe değer ne mideye hem limansız hem imansızdı demirdi yüreğimiz anlayamadık Sibel Karagöz |
Yüeğine emeğine sağlık üstat
...........Selamlar