Bozuk bir saatin kollarında duruyorum
Her geçen dakikada zamanım tükeniyor
Akan zaman içerisinde hapsolmuş hislerim
Akreple yelkovan arasında kalp atışlarımı duyuyorum

Sessiz... Ölüm sessizliği hakim ruhumda
Sanki canımı sökmüşler bedenimden
Zaman atıyor nabzımda ve aklımda
Seni düşünüyorum, yıllar geçiyor bedenimden

Sessizliğin, soğukluğun, uzaklığın
Her biri ayrı yakıyor benliğimi
Bitmiş miydi o dillere destan sevgin?
Sözlerin bile donduruyor yüreğimi

Güller... Kalbi olana sesini duyuran güller
Şimdi onların sesini nasıl duyabilirim ki?
Sana olan sevgimi haykırdığım günler
Şimdi suskunluğumu anlayabilir mi?

Yağmur, toprak, bulutlar, umutlar...
Her biri nasıl da ayrı, nasıl da tamlar,,,
Ya sen? Ruhumda esen rüzgarlar,
Kalbime attığım birer kördüğümler

Dikenli yollarında yürüdüğüm zamanlar
Aklımda hala uykularımı çalıyorlar
Gözyaşlarımla ıslanan sokaklarda
Sessizliğin yüreğimi dağlar

Sesini istesem çok mu olurum acaba?
Yine yeniden benimle konuşsan
Seni kızdırsam da, üzsem de
Tekrar benimle olsan

Ama yok işte... Yok... Sus...
Suskun dilim sustu yüreğim
Kalbimin etrafında sis...
Sen olmadan sessiz yüreğim
Sensiz, sessiz...