gül kırıkları.. -düşmanınsam bilseydim ! belki gitmek istedin.. sana gitme mi-dedim ? giz husumeti ; ruhu çatlayıncaya kadar dudağında ilhâmıyla lime lime besleyenler ancak böylesi izsiz sözsüz ve çölünde susuz bırakır onulmaz meraklara teşviğin ıssızına terk ederdi.. -senin de haberin yok değil mi ? kötücül bir ittifak yüreğinde, güneşsiz büyürken cansuyu verdiğinden.. aşkın usu ergen ve delişmen ruhu ; karanlığa sabahçıdır sen ! kalbime darağacı infazında sallanan gül kırıkları bıraktın ve dualara bühtandı kayıplığın işitirsem eğer dilinden beyhude kopmuş bir söz arafta, buz kessin tenimi incecik dalına kement attığım veda’yı da tutamadım benimleydi derin kuyulara yankı-yankı inen ve duyulmayan çığlığım ve bu hikâyenin sonu sensizdi fersude ilmeğine tutunmuştu çaresi adı bağımsız bir meczuba öykünmeli ve başarısı kat’i intihar yeminiydi... .. |
Amiiin.
vardı,çok acıklıydı,
Çok güzeldi yüreğine sağlık Üstadım ,
ders vericiydi,akıcı anlamlı düşündürücü idi
kutluyorum Dualarımla selamlarımla