NERDE KALDILAR
NERDE KALDILAR
Hani pembeden bozma hayellerimiz vardı Nerde kaldı gümüşün saflığı Kırık bir çerçevede siyah beyaz resimler Sanki ömrümüzü beyaz kelebekler aldı. Bir serseri mayın yıkarken gönül teknemi Sararmış resimlerde gözlerim kaldı Yağmur damlaları gözlerimden beslenirken, Güllerin rengini imbatlar aldı Şimdi düşünme zamanı ey gönül! Bak! yalnızlık seninle yol aldı Denizde ağlayan yaralı bir martı misalı Hasretimi çağlayan nehirler aldı. Hani nerde ? Akrepden çaldığım saatler Hani ıhlamur kokulu gönül hikayeleri Rüzgâr saçlarını elimle taradı Hangi tarafa baksam; Ruhumu bir cümbüş sarardı. Kalmadı artık yaşamanın nüktesi Sevgiler ölürken kefen kanadı Uçurtmalar takıldı bulutların gölgesine Zaman bardağımızda bitmeyen candı Onuda vefasızların elleri aldı. ZEHRA YÜCEL |