KARTONLARDA AĞLARevim,yuvam kartondur pişpirik kağıtları gibi resimli renk renk cıvıl cıvıl dışı parıl parıl parlar ellerimin arasında kah karıştırır kah dizerim olmadı yazarım kalemim karadır harflerim eğri anılar arasında küreksiz dalgasına ,depremine dayanamaz çokça boğulurum çokça enkaz altında yaralarımın ağıtlarına kulak veririm kulaklarımın zarını yırtarcasına bağırırlar dinlerim ,ağlarım ağlarım ,dinlerim nihayetinde sığınağım karton duvarlarım kara kalem bakışlarım yönsüz nere baksam harflerin içinden fırlayan sen yazdığım,yazamadığım ne varsa gözyaşlarımın sağanağından mürekkeplerinden soyunarak hiçliğe yol alır eririm kartondan sığınağım gibi gamdır bu öyle çırılçıplaktır yalın... iç benliğimde kartonlarda ağlar hiç diye diye... Sibel Karagöz |
Kalemin kavi olsun kutlu'yorum