Savaştepe !
İçimiz ürperiyor, yine bir şey oldu diye
Güzel şeyler görmeye, hasret kaldı Savaştepe. Bozuk yollar sokaklar, bitmek bilmez, neden, niye ? Eve rahat girmeye, hasret kaldı Savaştepe ! Vaatlere karnı tok, fazla yedi doyasıya. Yıllarını tüketti, boynu bükük saya saya. Umutları kırıldı, söz verenler caya caya. Muradına ermeye, hasret kaldı Savaştepe ! Toprak bile kirlendi, eski rekolteler nerde ? Çifçilerinin yüzü, gülemiyor hiç bir yerde. Henüz biri bitmeden, dalıyorlar yeni derde. Bahçeden gül dermeye, hasret kaldı Savaştepe ! İç acıtan halini, bilmeyen yok biliyorlar. Rahat nefes alan yok, sanki zehir soluyorlar. İnsanları aniden, apar topar ölüyorlar. Huzurla can vermeye, hasret kaldı Savaştepe ! (Onuncuköylü) |