GÖĞE BAKINgünde yorulur ,incinir,kırılır sen bilmezsin o da demez zaten ama kızara ,tozara küçüle küçüle ezile ,büzüle batar ağrısını ,acısını ay’a tuttura tuttura batar ay aldığı derdi tasayı kırpa kırpa serper göğe gök Işıl Işıl parlar bakan gözünü alamaz bilmez ki günün dertop edip serdiği içlerine sığmayan dertleridir... gün güzelliklerle doğmak için tatlı uykusuna dalmıştır bir de huzur bırakmıştır göğe içi içine sığmayan derdi tasayı koyacak yer bulamayanlara bir ferahlıktır göğe bakın durmadan korkmadan cepli ,cepsiz esir yada özgür kara yada beyaz herkesin eşit olduğu göğe bakın huzur düşsün göz kapaklarınıza düş düşsün gamzelerinize Sibel Karagöz |