YOLUN SONUNDA SEN VARSIN
Sen dertlerimi kağıta sığdıramazsın
Yazayım deme kalemin yetmez Sen odun taşıma sırtında ocağıma Ocağım yanıp dumanı tütmez Ey benim kırlangıç gözlüm Çok tatlı dilli güler yüzlüm Kaderimi dağlardan aşarken gördüm Umut bağlamıyorum artık Gelecek günlerim için Yol tozlu olur çamur olur fark etmez Çığ düşecekmiş sel gelirmiş önemi yok Sele kapılmış kütüğün üzerinde gidiyorum zaten Hayatım pamuk ipliğine bağlı tutunuyorum Kopacakmış kopsun fark etmez artık Yorganım sırtımda yastık elimde Bende bir şey yok ne var ise dilim de Yürü deme bana çok engel var önümde Bazen başım dönüyor şafak sökerken Uykularım darmadağın titreşiyor gözümün önünde Bir yanım kalk yürü derken bir yanım dur diyor Duramıyorum yolun sonunda sen varsın. Mahmut Ali Buluç 03 07 2020 |
Güzel bir şiirdi, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair Arkadaşımı içtenlikle KUTLUYORUM...