soguk kaldırım taşlarında
düşüncelerimle cebelleşiyorum
duvarlar bir bir üzerime
dogru geliyor
bense nedenini bilmedigim
bir kaygı taşıyorum

beynimde helezonlar
dönüp duruyor beyhude
öfkem kabarmış bir dalga
damarlarımda dolaşıyor
bense karanlıklara
gömülmüş güne
isyan edip
susuyorum
mühürlüyorum
dudaklarımı
içimde oyuk
ve gittikçe büyüyen
bir kaygı taşıyorum

oysa umutsuzları
daha dün bir mendille
yolcu etmiştim
hani dönüşü yoktu
bu gidişlerin
agrıyan yaralarımı
kefenle sarıp
gömmüştüm tograga
birtek anılarım kamıştı
onuda saklamıştım
yüregimin en kuytularında

şimdi bu bedende bu acı
bu ansızın çıkagelen
nedir bu kaygı
gece bile tutuşmuş
alev alev yanıyor
benden aldıgı korla
cebren ile girdiler
yüregime ruhuma zorla
bana kalmış batık güller
yitirilen günlerim
ve kaygılarım geriye......