kaygısoguk kaldırım taşlarında düşüncelerimle cebelleşiyorum duvarlar bir bir üzerime dogru geliyor bense nedenini bilmedigim bir kaygı taşıyorum beynimde helezonlar dönüp duruyor beyhude öfkem kabarmış bir dalga damarlarımda dolaşıyor bense karanlıklara gömülmüş güne isyan edip susuyorum mühürlüyorum dudaklarımı içimde oyuk ve gittikçe büyüyen bir kaygı taşıyorum oysa umutsuzları daha dün bir mendille yolcu etmiştim hani dönüşü yoktu bu gidişlerin agrıyan yaralarımı kefenle sarıp gömmüştüm tograga birtek anılarım kamıştı onuda saklamıştım yüregimin en kuytularında şimdi bu bedende bu acı bu ansızın çıkagelen nedir bu kaygı gece bile tutuşmuş alev alev yanıyor benden aldıgı korla cebren ile girdiler yüregime ruhuma zorla bana kalmış batık güller yitirilen günlerim ve kaygılarım geriye...... |
Ama çok güzel bir şiirdi kutlarım.Selamlar.....