HİCRAN
Hüzünlü abidesi, döktükçe yaş derinde
Sonsuzluğa giderim, birde yalpalayarak! Kalbimi durduracak, biliyorum yarında Döküldüm ağır ağır, bende ıskalayarak! Evveli gül açardım, oldum bülbüle siyah Dertmiş de bilemedim, çektikçe geleni ah! Kimlere söylesem de, garibin derdi eyvah! Geliyor bir alemden, ömrü sendeleyerek! Ateş-i Suzan kaldım, ömrümün cefasına Gülleri hazan oldu, gelen yok vefasına Koşulmaz terlemeden, yarın gül sefasına Geleceksin hicranla, ahımdan inleyerek! Ömrümün baharına, açsaydın yar gülleri Esen bana olsaydın, sende kavak yelleri Hangi zaman üşüdüm, kırar bende dalları Ben ağladım birde sen, ağlama oflayarak! Vicdanı kıt hicranın, cefasına el oldum Duygularımı bilse, yollarında dil oldum Havasını aldılar da, dağlarda yel oldum Mazimiz çok derinde, geçmedi üfleyerek! 28/06/2020 ANTAKYA |
Yazan ustayı saygıyla selamlıyorum
Haz duydum eserinizden Ahmet Kara Dost
Sevgiler saygılar bizden