GECENİN SESSİZLİĞİNDE
Bir bir sönse sokak lambaları
Aydınlatsa geceyi dolunay Şehrin kenar köşelerinde İğne yapraklı kızılçam ormanları Eteklerinde asırlık çınar ağaçları Ve kayın ağaçlarının arasında İki katlı ahşap evim, terasında Yalnız ikimiz Uzansan kucağıma Gözlerimiz gökyüzünün Derinliklerinde sessizce Parmaklarım arasında Saçların perdelense Hiçbir şey konuşmadan Bütün düşünceleri beynimizde Depolamak şartı ile Hareketlerimizle Yaşamak, Kaçırmadan dolunayı Onun büyüsü ile Dudaklarının ferahlığı Yudum yudum Soğuk sulardan Daha etkili olurcasına Sabaha kadar hiç ayrılmadan Ayırmadan gözümüzü Hayalimizdeki dünyayı Getirsek terasımıza Dudaklarımızda gülümseme Eksik olmadan Beynimizi sıradan şeylerle Yormadan Ağzımızdan çıkan nefes Hafif esen rüzgar tonunda Çok uzaklardan kayan yıldızlar Doğmasın güneş dercesine Umutlarım Geçirsem içimden dile getirmeden İnce bellim, sarı saçlım, bir tanem Demeden yabancı Desem canım cananım sevgilim Bahar kokulum Kır çiçeklerim ve daha niceleri Düşünceler birleşse Düşüncelerimizde Gecenin sessizliğinde Sami Yüce 27/06/2020 |