DEDİMKendini beğenmiş, yüksekte gözü, Fazla havalanma düşersin dedim. Rüzgârlı havada saçarsan közü, Yoluna ateşler döşersin dedim. Çınara yetişmez, ne yapsan boyun, Sen melek değilsin, insandır soyun, Şu dünya hayatı; eğlence, oyun! Yolunu şaşırmış beşersin dedim. Kimseye özenme, taklidi bırak, Mütevazı yaşa, gözlerden ırak, Eserinden belli; ustayla, çırak, Havaya kapılma, şişersin dedim. Burnunun dikine öyle yürürsen, Bastığın toprağı hakir görürsen, Toprağa girmeden önce çürürsen, Kendi çukurunu eşersin dedim. Fırtına misali esen yelinle, Çok yuva yıkarsın sen bu selinle, Vefadan habersiz sivri dilinle, Kapanan yarayı deşersin dedim. Faydan dokunmalı ağaca, kuşa, Gözler bile muhtaç bir damla yaşa, Kısacık ömrünü geçirme boşa, Kalbinde güzellik yeşersin dedim. Ne kadar yorulup, çile çekersen, Pişmanlık duyarak yaşlar dökersen, Hakkın huzurunda boyun bükersen, Muhabbet aşkıyla pişersin dedim. Sabri Koca |