2
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
646
Okunma
Bir kabusla uyandım bu sabah,
Haddinden güzel,
Hiç sevilmemiş
Bir kadının kollarında,
“ölüm günün kutlu olsun” dedi,
“şairşizofren, şiirler dökülsün kalemine...”
Balkonda oturduk önce,
Denize karşı,
Sigara uzattı bana, yakıp.
İnce parmaklarıyla;
“o kadar da ulaşılmaz değilmişsin,
gözümde büyütmüşüm” dedi seni;
Gülümsedim…
Dedi ruhun yok;
Başkasında kalbin.
Benim gibi,
Oysa ne güzel olurdu,
Yeniden sevebilsek birbirimizi,
Ya da tamamen unutsak.
Sanki önceden tanışıyormuşuz gibi...
Oysa o an tanışmıştık,
Dedim adım “kalbim”
O verdi bu ismi bana;
Dilimde buruk bir tat,
Ruhumu hiç sorma...
ve dedi:
“düşünde boğulan adam hadi git doya doya yaşa"
Ve uyandım yeniden ismimi veren kadına...
Tankutalp Altunsoy
(şairşizofren)
5.0
100% (2)
Cevap Yaz