Başlıksız
Şehir sessizliğe bürünür
Gözlerinde sır kalır Ilık ılık eser rüzgarı Duyğuların Dağıtır saçlarını arzuların Mızrabın teline takılır Dile gelmek için Bir ince sızı kaplarki Ruhunu titretir Tene küs olur can İlmik ilmik dokur Tezgahında Sabır Bahçesinde kalmamıştır yeşili Hayatın Dökülür içine Gönül bahçesinin yaprakları Kurutur ve savurur |