kendimdeyim
kurudum tükendim çaresizim
varmı ki tesellesi üzgünüm çok üzgünüm kaldım siyahla baş başa maviyi unuturken düşmez yüreğime cemre bu acımasız zamanla yeşeremem kururum her gün ben sararan bir yaprak dalından kopup toprağa karışan. zaman hayli zaman acımasız bu zaman kadranım takılır oldu bir kayaya çarkım işlemez zaman bana kıyan zaman. bedenim salmış kendini rutubetli divana kollarım sarkmış uzay boşluğuna zaman bu zaman zalim olan acımasız zaman. |
elinize sağlık...