YürüyoruzBenim her aşkıma devlet ve millet karışıyor Kamu yönetimi okuyup üzerine sosyoloji ekleyince Sivriliyor tüm ifadeler Sevdayı hayali ızdırabı mezara sokarken Kalpleri dağ başında ateşte pişiren şaman gibiyim işte Sanki insan eti yiyorum durmadan Mısralarım kansız bir ifade göstermiyor bana İmamlar ve rahipler yoldaşım olmuş Durmadan sırtımdan bıçaklıyor Ne onlar bensiz ne ben onlarsız yürüyemiyoruz Lakin vardığımızda ulu şamana Ulu şaman ufukta görüldüğünde Acaba beni ayırıp hadi aşka yürü, ayrıl bu gruptan der mi Gidiyorum sırtımda on binlerce yılın yükünü duya duya Geçtiğimiz yerlerde ezanlar yutkunuyor Çanlar susuyor kendiliğinden Sanki Hızır gibi koparıyorum ama kendi boynumu Yaşatmak için bu köhne insanlığı Bu küflenmiş zamanı ve inançları Verdiğim savaşlarda göklerin orduları boyun eğdi bana Sen hala neden bahsediyorsun üstadım Yedilik tespihim bile ipi koparmış Sen hikaye anlatıyorsun yüzlerden binlerden Sona kalan üç tespih diyorlar Üç asa gibi Karanlıklarda tünel kazıyoruz durmadan Zamanı ve mekanı delip geçmek için Yeniden çıkmak için ergenekondan İnsanın yoğrulduğu toprağa yürüyoruz... |
Şiirin son cümlesi 'muhteşem sarmalı' anlatmak için çok başarılıydı.
Başlık ve final!.. Az ve öz!.. ( Yorum da öyle olsun diye düşündüm... :( )
Bu kadar bütünleşebilir!.. İçtenlikle kutlarım.
Saygılarımla...