İki kadeh demlenip,voltalar attığıma
Ay ışığı sahidim, sen bilmedin el bildi
Dün gece geç saatte, kapında yattığıma
Yıldızlar şahidimdir, sen bilmedin el bildi

Güneşten erken aydım,sessizce çekip gittim
Pencerenin altından, beyaz karanfil attım
Bahçenin kapısını parmak ucuyla ittim
Horozlar şahidimdir, sen bilmedin el bildi

Gece karanlığında, adını yazdım birde
Uyanırsın sanmıştım,bende o talih nerde
Rüzgar bile çıkmadı, kıpırdamadı perde
Şafak vakti şahidim, sen bilmedin el bildi

Duvarları kanattım, günün tarihi için
Uykun çok mu derindi, niçin görmedin niçin
Ayın şavkı nankörmüş, camdan görünmez saçın
Perdeler şahidimdir, sen bilmedin el bildi


El alem uykudayken, bir ay vardı bir de ben
Duvar dibinde bendim, derin uykularda sen
Beni sana getiren, ahh o onulmaz neden
Söğüt dalı şahidim, sen bilmedin el bildi

Ayı takibe çıktım, adım adım izledim
Şavkında kaçar oldum, bedenimi gizledim
Anla sana kitapsız, seni ne çok özledim
Şarkılar şahidimdir, sen bilmedin el bildi


Oysa neler düşündüm ,neler neler bir bilsen
Anlatacaktım bir bir, ulan kitapsız gelsen
Dökecektim içimi, biraz yanımda kalsan
Şiirlerim şahidim, sen bilmedin el bildi

Oysa neler düşündüm, neler neler bir bilsen
Anlatacaktım bir bir, ulan kitapsız gelsen
Dökecektim içimi, biraz yanımda kalsan
Şiirlerim şahidim, sen bilmedin el bildi

Seranadım içimde, okumadım çekindim
Alem duymasın dedim, biraz ağır takıldım
Özlem işte bu zalim, ne gittim ne sıkıldım
Yıldızlar şahidimdir, sen bilmedin el bild

Sabah geçerken baktım, daha örtüktü perden
Türlü hâyaller kurdum, neler geçti bu serden
Vaay belalı başım vay, nerden tutuldun nerden
Adımlarım şahidim, sen bilmedin el bildi


H. Işık. 19/6/20