GÖNÜL
Saat gecenin üçü.
Vakit; yürek sızısına denk. Ne bu sancı, yine durup dururken? Ne bu haykırış, bana ! Gönül; Bir türlü lâf anlatamadım sana! Tüm mevsimleri, yaşadın oysa? Tüm vaadlerin biliyorsun artık, asılsız olduğunu. Burası; dün ya? Öğrenmeye geldik, her şeyin yokluğunu. Yok ! Her gördüğümüz, bir hayal. Her yaşadığımız gibi, inandırmadımı bizi, hüzne boğup? ne kaldı elimizde; Buruk acılardan başka? Ne kaldı, hani nerede mutluluk? Yanağımdan süzülen, kırık anıların seli, durduramadığım... Saat gecenin üçü. Ah ne desemde, duymuyor bu yürek? Hicran acılarını, dindirenediğim... ... Nigâr Güler. 19.06.2017 |