BOYUTUN DA BİR BOYU VARiki çizginin sonlu sonsuz buluşmasıydı belki kavuşmaydı belki kalemin bittiği belki beyazın kırığıydı başka bir boyuttu sanki ömrü boyunca beklediği yolun başlancıcıydı sanki baharsız geçen mevsimlerin baharıydı sanki düz’lemlerden çıkmışta mozaik bir kürede anlamlı bir boyuta can vermiş can bulmuş tut ki yamukluk doğrunda idi beli lastikli çift çizgilerde nere çeksen ora giden eksensiz bir pergel tut ki dön dolaş boşluğu avuçluyorsun karalamaktan öte gidemiyorsun boyutsuz boyunduruksun boş sayfalarsın anlamsız bir çelişkidesin boyutunda bir boyu var renk ver yol ol ,dağ ol ,bayır ol deniz ol ,mavi ol yeşil bir nehir ol ak sevdaya boyutlandır Sibel Karagöz |