...BOĞARIM SENİ...
durdu azgınlığı dalgaların
tam en sen olduğu yerde köpük köpük içinde açan bulutlar misali yağsam mı yağmasam mı der gibisin gözüme gece bile gelmiyor gittin gideli günüme karşıladım tan yeri serinliğini yüreğimle nefes al doldur ciğerlerine sunduklarımı kelebeklere izin ver öpsün yine soluklarımı göğün rengi önemli değil ellerinle geldikçe zembeleksizlik çöktü bedenime ruhuma deli işkence kızgın bir rüzgar tekmeliyor sahipsiz üzgün sarmaşık hayallerimi göz göze değmeyecek mi sineye sinenlerin silinmedi izleri bak gör hisset yüreğine damlayışımı ah be sevdiğim bu yaptığın bana reva mı her bir gidişine bir gülüm soldu gün hüzüne sevdalandı ayaz kanımın yanında hiç kaldı menekşelerin inat kahkahaları sabrımı canlılığıyla boğdu bak gör hisset her şey sende dondu biçilen ömür zamanla beslenirken üstüme üstüme gelen duvarlar çıkınına biriktirdi sensizliği yemedi içmedi yaşanmışlıklarla beslendi sayamadım kaç yürek sesini hapsetti soğukluğuna aldırmadan kaç mutlu el izi salınır katılığından kimbilir yine kaç bulut geçecek gölgeden sabahtan başlayıp çıkacak geceden içimi yakan bu boşlukla ışıl ışıl geldi can pazarı manzaranın orta yerinde şehrin tam göbeğinde yalnız bir ben sessiz ve kırık inceden her bir dalgaya yenilmiş esen her rüzgarla savrulmuş yoksunluk elsiz kolsuzlukmuş bir değse gözüm gözüne ah be kahpe felek unuttun yine beni bir köşede git sars uyandır sevdiğimi hatırlat ona kaybettiklerini yoksa ellerimle boğarım bak seni... ASLI DEMİREL... |
Kutluyor, saygılar sunuyorum.
turgayata