SEVGİNİN DOKUNULMAZLIĞI...Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Yalnızlığın mukozasında bir düş çukurunun amblemiyim ve de ıssızlığıma ve bir ömürlük sessizliğime ses ve eda olan bilumum sözcükle izdivacım üstelik örtümü de serdim gökyüzüne ve ayaklarımı aldım altıma ellerimse başımda ve dinmesini bekliyorum çığlık sağanağının ki rest çekeyim tüm yalana ve inada ve rolünü üstüne geçirmiş kimse varsın doğallığımla acımla sefil bir tanrı olayım göğün menkıbelerinde yanıp tutuştuğum rahmet, yüce Mevla ve aşk adına hele ki kaykıldığım zeminde düşme hakkım bile yok iken ve omuzlarım dik ve arşa çıkan sessizliğime de ses olurken İlahi Işık ve Ateş hele ki o kıvılcım yok mu beni benden eden… Bir teselli ise gecenin kayrası… Su topu oynayan bir yunus gibi… Cebelleştiğim yüreğim ve içime diktiğim renklerim… Ket vurduğum hezeyanlarım belki de bir düş muharebesinde s/alındığım saltanat elbet kapışan evren ve insana yok da tek itirazım, dememi beklemesin hiç kimse az sonra konacağım dalı çoktan rezerve etti de kalemim ve yaprak olmamın haricinde içine açan bir çiçekten de hallice kanadığım yetmezmiş gibi batan dikenlerime itirazım batırmadan geçirmekse ömrü yeter ki yıkmasın yüreğim Kâbe’yi… Bilinmezin bilindik öyküsünü yazıyorum Bir tabu ise yüreğimin hala yıkılmadığı; Bir dua ise annemin üstüne titrerken Ve gölgem Ve yüreğim Hele ki seyyah bir imgenin nazarında Kaynayan içim sıcak su kıvamında Y/andığım kadar mutluyum Yakmaksa ne haddime? Yalnızlığım adam boyu ve dokunduğum O rahle Elbet inancın mukozası Ve aşkın Hidayete ermekle iştigal bir semazen Göğün katlarına kat çıkan yürek Tebessümler ektiğim gönül tarhım Kıyamet öncesi yaşadığım mutlak son Ölümle restleşen imgeler Ve tembel rüyalarımda Iskaladığım mutluluk; Gayrısı alkışladığım Sonla başa kaykıldığım Baştan ayağa hatanın ve yanlışın ta kendisi; Rüştünü ispatlamış bir hakkaniyet benimki: Rabbine âşık ve yakın; Aşka tutsak ve meftun Kıvancın iştigali elbet hoşluk yüklü bir gazel. İndinde mevsimin dökülmüş yapraklarım Rengimi muhafaza ettiğim Yüzüme vuran pembe ve ışıltılı gözlerim Özümde saklı ne ise sözümle iştirak Şimdilik bir terennüm Yarına da Allah kerim. Aşkın tutanağında en ölü iklim yeislerim: Kozamın çatırtıları ihya olası hangi rüzgârsa Kendimle yetinmeyi dilediğim bilebildiğim Her eksen ve aksan Kanayan yaraların kök saldığı bilumum acıların Handikabı Kopacak düğme nasıl ki ilişmedi iliğine. İlmek ilmek g/ördüğüm rüyalar Vadesi dolup da şiirin Hayatla aram nasıl ki limoni Şimdime dokunduğum her v/akit İzahı mümkün olmayan bir yolculuk benimki Tutuşan yangının ilk kıvılcımı doğdu madem Aşktan ve matemden yana dokunulmazlığımla Resti çoktan da çektim iblise ve lanete. Hurra acılar yeltendiğim her hece Kavrulan mevsimin dayattığı kendi halinde bir hikâye Olsam bile yazmaya doyamadığım her gecede Saklıdır maruzatım ve ömürlük yanılgılarımla Pekişen iç sesin teselli bulduğu yıkılmaz tek ilke Elbet sevginin dokunulmazlığı Vücut bulan yürek ikliminde. |
Sevgi dokunulmazlığı olsun...
Onu bile çok görmüyorlar mı!
Güzel şiir için kutluyorum Kızım...