ÖMÜRÜN ÖZÜ
Bir damla su iken rahme düşende
Hak ol diler, ete kana dönersin Dokuz ay beklersin içi gülşende Zuhur bulup beşer cana dönersin İlk bebekken haberin yok dünyadan Ne sözden anlarsın, nede seda dan Yapışırsın süt istersin anadan Daim yönün ondan yana dönersin Buluğ çağlarında asisin ,yaman Git gide değişir sesin ve siman İlk göz ağrısına bulaman derman Andıkça pervane, fana dönersin Gençlik yıllarında coşar gezersin Düz yokuş dinlemez aşar gezersin Boş hayal peşinde koşar gezersin Senden göçer, yine sana dönersin Kırktan sonrasına orta yaş derler Gelip de başına yerleşir kırlar Yüz üstü bırakır, bütün umutlar Yıkık bir harabe ,hana dönersin Hele ihtiyarlık çökünce cana Kul cihanım herkes, sırt döner sana Bekler durur toprak denen öz ana Akıbeti bir gün, ona dönersin. |