Kadınlar, anlaşılmaz canlılar.
kadınlar,
anlaşılmaz canlılar, gülerken gözlerinin içi, hüngür hüngür ağlarlar. içlerinden zil takıp, göbekler atarken, ağlayarak karalar bağlarlar. dünyayı versen beğenmez. mercimek kadar taşa taparlar. gel deyince gelmezler ama, burnundan getirmeden gitmezler asla. gene de çok farklıdır herkese, içlerinden bir tanesi. o bir tanesi var ya bir tanesi. benim için bu alemde, her zaman her yerde, gözümün nuru. işte o birtanesi, yediğim ekmek, içtiğim su. . . . ismail oral . . . |