ÖLÜM
ÖLÜM
Yusuf Yılmaz Bir gün biri de sen olacaksın misafir, Bu musalla taşının. Duyguların sönecek. Güneşin batacak. İçindeki kor soğuyacak. Gözlerinin feri kalmayacak. Ne attı, ne eksi, Ne çarpı, ne de bölme olmayacak. Her şey sıfırlanacak. Dünya dümdüz olacak. Ne yokuşlarda yorulacak, Ne inişlerde düşeceksin. Ne gül koklayabilecek, Ne gökyüzüne bakabilecek, Ne denizde yüzebileceksin. Fakirlik, zenginlik, derdin olmayacak. Geçim derdin de olmayacak Şu musalla taşı da ne rahatmış. Dört el kaldırıyor seni havaya, Yavaşça bırakıyor seni toprağın altına. Kürek sesleri arasında... |