Yarınlarım...
çok gölgeler yaktım içimde
güneşi çıplak vuran yüzlerde oynanan bir kumar şimdi çıldırasıya koşmak istiyorum her şeye isyan eden kavgacı başım dur artık yoruldum çekmez yükü ağır giyilmiş bir elbise gibi hayat gülmesin sevmesin çilekeş bir akor basılmış kader senaryo’ma kan kırmızı melodiler beni alınmış her nefesle sorgulama bırak acıtsın yalnızlığı bu akşam yine sahildeyim yine derdindeyim su almış bir tekne gibiyim viraneyim avareyim hangi adım doğru atılan hayat’ta hangi zafer kazanılır savaş’la ruhumu vurdum bu akşam suçsuzum, yarınlarım sen ağla.... |
okurken haz veriyor.
güzel bir anlatımınız var.
yürekden kutluyorum güzel insan kaleminiz dik ve dayım olsun.
güzel insan....