Muhterem Halil Şakir Beyefendi, köylümüzün Büyük ATATÜRK'ten sonraki gerçeği; daha sonralarda gelişen belli bir zamandan sonra, maalesef hep bu duruma dönüşmüş, daha sonraki yıllarda da bu durum adeta bir kadere dönüşmüş ve üzerinden atılmaz bir yamalı urba olarak sırtına yapışmıştır.Şiiriniz bunun güzel bir ifadesidir.

"Millet efendisi" hep lafta kaldı,
Cihan harplerinden köylü bunaldı.
Devlet ne bulduysa elinden aldı,
Artık gönlü, yüzü gülsün köylümün.

Tebrik, muhabbet ve sevgimle Halil Bey'ciğim...(Aksakal)

Kocaman gönlünüzden akan sevgi çağlayanlarına hayranlığımı ve her şeye rağmen, mazlumun yanında yer almanıza dair tutumunuza olan kıvanç ve saygımı biliyorsunuz.

Elbette, kurunun yanında yaş da yanıyor. Ama istatistiksel olarak, kuruların yaşları birkaç kez çarptığı da göz önüne alındığında, bu durumu insanların hak edip, etmediği konusunda, biraz şüpheli yaklaşıyorum kendi adıma.

Köylüyü "milletin efendisi" yapan Atatürk'e küfredip,
"Gözünüzü toprak doyursun, ananı da al git, ben mi dedim size bu işi yapın diye vs." söylemleriyle, yıllardır aşağılayıp hakaret edenleri tercih eden, elindeki nimetlerin değerini bir inat uğruna "köylü de olsa" hiçe sayanları sizin gözünüzle göremiyorum maalesef.

"Herkes ektiğini biçer" özellikle de köylü.

Sayfanızda paylaşmak durumunda kaldığım düşüncelerim hakkında, biraz haddimi aştıysam affınıza sığınıyorum ustam.

Yüreğinizin büyüklüğünü ve güzelliğini temsil eden, her zamanki gibi elit gönül sesinizi kutlar, saygı ve hürmetlerimi sunarım.

Ekonomimize bir değer katsın,
Ürettiği malı rahatça satsın,
Devlet köylümüze bir el uzatsın,
Objektif de pozu gülsün köylümün!

Hecenin ve konunun hası işlenmiş, yürekten kutluyorum üstadım.