HİKMETİ İLAHİNice açlar gördüm, gözü tok idi. Hakkın taksimine razıydı dünden. Nice toklar gördüm, şükür yok idi. Gözleri dönmüştü öfkeden, kinden. Rızkı taksim eden İlahi kudret, Kiminde ganidir, kiminde nedret, Bundaki hikmetten almalı ibret, Keramet bekleme insandan, cinden. İlahi kelamı okuyup ders al, Nefsini dizginle, tefekküre dal, Batıl inançlardan daim uzak kal, Mahrum kalma sakın ilimden fenden. Kimisi varlıklı, kimisi fakir, Kimisi isyankâr, kimisi zakir, Kimseyi kırmayız, görmeyiz hakir, Hikmeti anlayan ayrılmaz dinden. Verilen nimetin tut hesabını, Fakirin hakkı var, bil nisabını, Resul’ü örnek al, sev ashabını, Kırk, elli vermeyle, eksilmez binden. Bu dünya fanidir, olmaz sana yâr, Her emrin, yasağın bir hikmeti var, Bunlara uyanlar edecektir kâr, Azığını gönder, mutlaka önden. Kul hakkını öde, görmeden zoru, Ondan çıkacaktır belki ilk soru, Hayır, hasenatla kendini koru, Fırtınalar eser, bir gün her yönden. Geride kalıyor servetler, mallar, Beka âlemine çıkıyor yollar, Bundan azade mi birtakım kullar? Ruhlar uçup gider, elbette tenden. Sabri Koca *Gani: fazla, bolluk *Nedret: az, azlık *Zakir: zikreden |
Kutladım yazan yüreğini ve bu güzel eserini
Gönlüne ömrüne bereket
Sağlıcakla