ADI FİLE, İÇİ ÇİLE…
“Yolu süpermarkete de düşen –bazı- süper hayatlar”

(Askerlik görevini tamamlayıp gelen biricik oğullarına yemek yapmak için alışveriş yapan anne baba ile “mücevherat günü” yapan iki şen dûlun hikâyesidir…)

ufak külüstür arabası ile
yanaştı adam ilk gördüğü boş yere
indiler hanımıyla markete doğru yürürken
koca bi’cip geldi içinden şen kahkahalar
maş’Allah İngiliz katanası gibiydi araba

iki muhafazakâr(lı) şişman neşeli hanım
yeni zengin olmuşlar belli, güle oynaya
geçtiler önlerine aceleciler

çocuklar gibi şendi ikisi de
elleriyle koymuş gibi bulup aldılar
nasıl aceleci nasıl da seriler hayret
beklenmeyen bir çeviklik ve insanı
korkutan, hayrete düşüren bir iştahtı bu

karı koca ürke korka yanaştılar rafa
çekinerek batıklar fiyatlara, sonra!

(Önce şen dûllar yanaştı kasaya, sonra kahramanımız karı koca)

iki market arabası
peş peşe yanaştılar kasaya
ilki tıkış tepeşti, öteki yarım kucak, belki

I. (Şanslı) Market Arabası

“poşet kaç tane olsun” dedi kasadaki kız
“ver on iki tane, peşin” dedi cipin sahibesi
bastılar yine kahkahaları kakara kikiri
şiddetinden market inledi

bir bir geçti nimetler
tören atları gibi gösterişlilerdi
pastırmalar kavurmalar hele sucuklar
sosiler bile irili ufaklı arz-ı endâm ettiler
boy sırasına bile uymamışlardı, pek kibirli
kaşarların en eskisi ve yeni taze kaşarda vardı
kuymak için kolhot is kokan Çerkez peyniri
pizzaların üstüne lâzımmış illâ parmesan
daha bilemedim kaç çeşit gurme peyniri
saymaya iki elimin parmakları yetmedi
bal ilen dostu kaymakta vardı hani

karideste almış evin hanımı
top top almış lop lop yerlermiş

- ver kahkaha efektini İbrahim-

ançuez, lâkerda da almış pek yenmese de
zengin gösteriyormuş sofrayı ya, o yetermiş

börekler var daha, mantılarla on çeşit
pastanın yaşı kurusu yirmi çeşit ithal çerezi de
koy hepsinin üstüne, oh şifâ olsun efendim yarasın

sebzeler duş almış, cast ajansı seçmiş bir bir
görsen hepsi artiz gibi, ışıltılı, makyajlı

kadıncağız âh zavallı
kuşkonmaz bile almış
geçen haftaki mücevherat gününe
ama nerelerine konduracağını bilememiş
çürütmüş çöpe atmış torbasıyla

soğan sarımsak soyulmuş doğranmış
parasını verirsen senin izin özel eziyorlarmış
sabah realitiy şovlarından Yasin okuyup dağıtmaktan
e arada da büyücülere üfürükçülere uğramaktan pek
vakti olmuyormuş şimdi muhafazakâr/lı hanımların

meyveler de seçmece ayıklanmaca
özel muhafazalı kutularında hafif donuk
pazarda tazesi beşe, burada yarım kilosu yirmibeşe

geç geç bitmiyordu
araba bi’türlü boşalmıyordu
yandan göz ucuyla baktı adam
sonra göz göze gelmekten korktu hanımından
yan kasa açılmış o ânda “sıradaki” anonsu ile
zıpladı geçti adam, çıkardı cebinden tek poşeti

oğlu çok severdi tavuğu hele fırında pişerse
üçe bölünce suyuna pilav, kemiğinle çorba
birazcıkta salata, bir de en ucuzundan tatlı
ayranı ev yoğurdundan yapardı hep karısı
üç gofret iki çeşit meyve vesaire

“yüz altmış lira” dedi kasa
ödedi adam iki yüz lira verdi
“kalanıyla benzin alırız bari hanım”
der demez şen dûlların on iki poşeti dolmuş
üç tane de yeni poşet takviyesi ile biten
mütevazı alışverişinin tutarını duydu
“iki asgarî ücret!” şaşırmadı

iki yüz çeşit malzeme
sudan ucuzdu vallahî

e şimdi batı bizi
kıskanmasında ne yapsın!

muharremali
(günümüz)