Çekin ağalar bir iki tabure
Bu dertlerin üstüne bir iki yudum salmanın zamanı
Okkası feci, köpüğü bâki olsun kahvemizin
Gram gram dert ile gamı yutmanın zamanı

Ölçüye vurulmaz bu şiirlerde gamımız
Bir esti mi şâir uçurtur samımız
Mızrap harâb ama babadır sazımız
Bamdan girip hava yakmanın zamanı

Kırka kırk eklesek ne ola hatırı bilmeden sonra
Özce dinlemedikten sonra söz kalır havada
Bu ne çetin harptir de berdûşluk kirada
Öze hâkim, sözde kaim olmanın zamanı

Sorma bu kahvenin rengi nedir diye
İçtiğin efkâr dağıtan buğusuna as gam heybeni de
Ben tokum ağalar, gönül doldu niyaz ile
Bir dem şeker katmadan tav bulmanın zamanı

Çekip nefesi ciğere, kapa bir an gözleri
Hilesi olmaz bu divânın cönkümüz kilitli
Ozan bilir sazımızda perdeler tel tel niyetli
Telveye geldim mi âdetten öksürmenin zamanı

Bir uzun hava yaksalar, nefes kalır mı meydanda
Olduğun gibiden ziyade bir de öldüğünce bak cihana
Elin erip de yapacağın hâyır var ise hiç durma
Kahve ile çay bahane, muhabbetin zamanı

Ali Rıza DUMAN