Sadece AŞK...

Yaşamak, sadece nefes almak değilmiş
Anıların zalim kucağında hıçkırmak
Ve geçmişin keşkeleriyle kahredip
Paranoyalarla ruhunu acıya nikahlamak...
Yaşamak, küfrederek çözümsüz sorulara
Her anını bilinmez âtiye teslim etmek
Bugün olmazsa yarın gelir mutluluk diye
Sararmış yaprakları kadere rehin vermek...
Bu değilmiş yaşamak....


Yaşamak gökkuşağını kucaklamakmış meğer
Bal rengi gözlerine teslim etmek ruhunu
Uykulu sesinle yeni güne başlamak
Geceyi nefesinle sonlandırmakmış
Yaşamak gülüşünle ısınan odalarda
Güneşi kıskandıran aydınlığı izlemek
Yaşamak, aşk’ın mihmanı olup
Katettiğin yolların gizemiyle barışmak
Dolunay’ın şavkı vururken yüreğe
Sürülmek sana doğru doludizgin, delice
İyi ki geldin diyerek geciken vuslatlara
İbadet sayıp aşkı iştiyakla kuşanmak
Ey Sevgili,
Meğer buymuş yaşamak.....