Sevme gönül ,sevme dedim!...
Sevme gönül ,sevme dedim
Dokunmayın bu gün bana Bana dokunmayın bu gün Çoktur ,gam ile keder’im Dinlemiyor şu benim Vicdansız,insafsız yüreğim Naçar bırakıyor Hep beni Ben bende,ben kendimde Değilim Dinlemiyor beni Gidip vefasız ,aşktan anlamaz Kadir kıymet bilmez Vefasız yüreği seviyor Hüsrana uğruyor Kafasını duvarlara çarpıyor Sevme gönül sevme dedim Beni dinlemiyor Arsızlığına,inadına doymuyor Gecemi,gündüzümü Zifiri ötesi ,karanlıklara bırakıyor Ferhatın ,şirini sevmesi gibi Keremin ,aslıya tutkun olması Mecnun Leyla’ya aşık olması Gibi sevdim Onun için sana, sevgili dedim Sürç-i lissan ettiysem affola Affola sürç- i lisan ettiysem Ey vefasız Söz, bir daha aramayacağım Sevgili demiyeceğim Sevdiceğim Dokunmayın,aramayın Sormayın Ben bende,ben kendimde Değilim Hicran kanıyor Boş kalmış, sevgisiz kalmış naçar Yüreğim Sevme gönül sevme dedim Dinlemedi beni sevdi!!!!.. Son kez doğdu,bu gün Sonsuzluğa veda etti Battı Aşk,sevda güneşim Aramayın sormayın bu gün Kederliyim Bir hiçe gitti ,bunca aşkım Sevgim Fırara gitti aşka düşen emeğim Bir gün olaki ,ararsan ey vefasız Yar!.... Kimsesizler mezarlığı dır son Adresim İsimsiz mezar taşına rastlar isen eğer Bil ki !...o mezar benim. Aşkı sevgiyi ,senden öğrenmiştim Bir sevda masalı gibi, Seni şiirleştirmıştim Tutsaktı adeta sana,ruhum bedenim Sevgin yüreğimde, İsmin dillimde idi Bir akşam güneşi oldun Son kez doğdun Dünyama Elveda ey sevgili ,elveda Konuşamıyorum Cevap bekleme benden Benden cevap bekleme!... Çünkü kilitlendi ağzım, Lal oldu dilim Aramayın ,sormayın Ben ,bende değilim Sevme gönül sevme dedim Dinlemedi beni sevdi Bak!... şimdi içten içe Kanıyor yüreğim,ağlıyor Gõzlerim ______şair 67______ Ali Cemal AĞIRMAN |