BEN YORGUNUM
Alnımdaki kara kaşlar
Gelen giden bizi taşlar Sesim duysa arkadaşlar, Gönül yorgun ben yorgunum. Elimdeki kara kalem Başımdaki bitmez çilem Duysun artık cümle âlem, Gönül yorgun ben yorgunum. Saçımdaki siyah telim Yâre güller veren elim Dua eden tatlı dilim, Gönül yorgun ben yorgunum. Yüce dağda yanan ateş Sebebini bilmem kardeş Bahtımıza doğsa güneş, Gönül yorgun ben yorgunum. Menziline giden yollar Seni saran nazik kollar Derde çare bulsa kullar, Gönül yorgun ben yorgunum. DOĞANAY’ım yandım durdum Her gelene seni sordum Bir atışla keklik vurdum, Gönül yorgun ben yorgunum. Kemal DOĞANAY |
ölmüşlerimize rahmet eylesin,
Hayırlı Bayramlar,
sevda ve özlem vardı,
çok acıklıydı,Çok güzeldi
yüreğine sağlık Üstadım ,
ders vericiydi,akıcı anlamlı
düşündürücüydü
kutluyorum Dualarımla selamlarımla