kızıl gül..
“açılan tek gülüsün sen bu bağın”
düne düştü yolum tesadüfen karşılaştığımız sokağa belki özlem belki de içimden geçenler adını koyamadığım bir his her şey yerindeydi biliyor musun yılları deviren yaşlı söğüt ağacın gölgesine bitmek bilmeyen demsiz hatıralar ilk heyecan gibi meraklı bakıșlara çocukların yol ortasında beş taş telaşı bilirsin gün batımın habercisiydi ablamız camda Müzeyyen hanım köşe başında seyyar satıcılar ah bir de o çiçekçi kadının kızıl gülleri gene o şarkılar hatırlatıyor seni.. Esma Argana |
iyi bayramlar