BİTMEYEN AYİNbu kaçıncı gün ? pazarı pazartesine bağlayan bu kaçıncı hafta ? ay’ı güneşin eline veren bu kaçıncı ay’ın koynunda ağlayan güneşi gözlerinin ferinden öptüren bu kaçıncı sene sensizliği kollarıma bırakan bitmeyen pazar ayini gibisin hep aynı resital hep aynı içli serzeniş bıkmayan bir ben ekliyorum saçımdan söküyorum dişimden tastamam döküyorum yüreğimden aramıza ördüğün duvarlar yıkılsın mahşere kalmasın o gün kopsun kıyamet dök eteğinden taşları vur zincire cansız bedenimi al nefesini tenimden ruhumda terk etsin beni Sibel Karagöz |