KIRILIR KOLLARIMdal kökten koptu kırık çıkık her yanım batar incinir solum kırılır kolum saplanır zehirli ok sırtımın tam ortasından çıkarı çıkası yok yaralandım demem diyemem ezberim var sen okları sivrilttin yetmedi ballandıra ballandıra sürmeledin yüreğimi verecek kadar tatlandırdın sırtımı döndüğüm ilk fırsatta sapladın yaralarımın üstünden geçtin ben ölmedim bir ağrım vardı hep bu mevsimde azar nazlı nazlı bir türkü yazar hep bu saatlerde dilimde gezer derim Sibel Karagöz |