GURBET MEKTUBU - I -
Sessizce kapımı çaldı bir gün ayrılık,
Bütün anılarımı doldurdum valizime, Sırtıma yükledim bütün kederlerimi Bin parçaya bölündü güzel hayallerim Öylesine çekip gittim, daha doyamadığım, ,o çocukluğumun yağmurlu sokaklarından. Kopmuştu artık, ayrılıklar girmişti... Sevgi dolu hayallerimin arasına. Şiirlerim artık gurbeti yazıyordu. Oysa ben istememiştim ayrılığı, Yağmurlu karanlık sokaklara sığındım. Mevsim hep kıştı, soğuktu Gurbetin rezil sokaklarında Yaşlı gözlerime baktılar insanlar, Neden ağladığımı soramadılar Yalnızdım, bir şiirlerim dost oldular. Kuşlar sevinçle ötüyordu penceremde, Ben, ağlıyordum özlemlerim yakarken. Beni tanıyan yoktu gurbetin sokaklarında Oysa ben dost bir yüz arıyordum. Acılar sararken yalnızlığımı Islak şiirler dökülüyordu dudaklarımdan Bir resim ağlıyordu avuçlarımda. Düşerdim yollara, sabahın erken saatlerinde, Yağmurlar inerdi yüzümden, Karışarak göz yaşlarıma Soğuk ve sıcak iki su yanaklarımda... Kendimi kaybettim ben Gurbetin sokaklarında. Bir dost eli aradım hep, göz yaşımı silecek Bulamadım bulamadım !.. Aygün Deniz 18.05.2020 |
Gurbet söz konusu olunca inanın içine hüzün dolar.
Yaşayan bilir içi ve dışı gurbet olanlar...
:(
Nice şiirlere