Her çalanı doyurmuş, ne büyük devlet
Sen söylersen kötüsün, uyuyor millet.
Veba gibi sarmış cahillik denen illet.
İllet ki her fakire bir kuru aş etmiyor!

Her yanı satın almış İngilizi ve Arabı!
Anadolunun ayağında bir delik çorabı!
Her isyanı susturur derebeyinin dolabı,
Bir dolap ki giren zengin, çıkan zengin!

Gitmiyor mu ki zorunuza satılırken vatan?
Elinde kavanozu olana, birde çanak tutman!
Hem diyorsun haram lokmam yutmam,
Ağzına çalınan bala ne diye alkış tutman!

Satmışlar memleketi, üreten aç, çalışan muhtaç.
Her hakkını arayana vuruyorlar bir kırbaç!
Ağa türkü tutturmuş her konuşana hain.
Esas kendi türküsünü söyleyene var ihtiyaç!

Eğer bu derebeyi susturursa herkesi,
Sen sanıyor musun rahat büyür bir nesil!
Köleliklere imza atıyorlar arkadaş,
Hani sen de diyordun ya Türk olmazdı esir!

Kuyruğu sıkıştırmasın hemen başlıyor vatan!
Yüzü bile kızarmıyor söylerken. Utan!
Ancak o süslü lafları birkaç cahil var yutan.
Onlar da bu derebeyine hep çanak tutan.

Onun türküsünü söyleyen biri derse ki açım,
Diyor ki zora sıkışınca bayrak inmeyecek.
Kimse merak etmesin. Ey arkadaş,
Taş kırılır, tunç erir, Türk’lük ebedidir.
Bu soysuzlar bunu hiç bilmeyecek..