İHTAR!
İhtardır bu sana....
Son kez bakıyorum ellerinin nemine Son kez sıkıyorum gitmeyecekmişcesine Sonra en korkulu kabuslarıma dönüp Yok sayıyorum seni... Hiç olmamışsın gibi.... Önce teninin tuzunu unutuyorum Sonra dudak kenarlarından topluyorum buselerimi Sessizce inip göğüs kafesine Alıyorum etine yapışan tenimi sessizce Ne kalbimden akan kan acıtıyor beni Ne sensizlik öldürüyor aciz bedenimi.... Batıdan doğmuyor şems... Doğudanda batmıyor hiç bir seferinde... Ne dünya duruyor uğrunda... Ne de ben ölüyorum aşksızlıkta.... Sonrasında unutuyorum seni de Diğerleri gibi işte...... Uyandığım zaman baş ucumda buluyorum kolunu Göğsüne sokuluyorum usulca... Sensizlik öldürmez belki ama Yok oluyorum kokunla karışınca.... İhtardır bu sana.... Gidersen unuturum...Unutturma kokunu bana.... Müge ÇEVEN |