YUSUFÇUKsenli dünleri düşlerken uykular yolcusu biletsiz peronsuz düş gezgini sesini arar bazen yokluğunla yoldaş bazen canciğer kardeş bazen kör kurşun cellat olurum esirinim tüm yolculuklarım da bir görünür bir kaybolursun nem kaldı der bacağa kuvvet koşarım yalpa yalpa sallanırım kah düşer betonları öper kah sazlıklarda kanatsız ördek olurum düşümde de yorulur uykunun içinde uykuya dalarım yusufçuk olurum tutarda gamzene konarım sen orada da pat diye indirirsin beni kolum kanadım yüzümden önce düşer bir hamle daha yaparım ellerine ellerim değsin canım ellerine sürülsün duvara yapıştırırsın resmedilmiş gibi son hamlem som yusufçuk düşü uykusu içinde uykusu düşün içinde Sibel Karagöz |