Göbek Bağı...
Dokunma Anasonlarıma!
Kavgası dakik hücrelerde mütemadiyen Çizgisi silik bir elvedanın başına doğru Geriye gittikçe giden Yazı bekleyen mektupların kışında Kapana kısılmış serzenişler... Bir yol arar masumlar ormanına Kendine alfabesinde sığ bir patika seçer Ne virgüllere es verdirir ne noktalara son Zehirli bakışlara uğrayan bir kaybın kokusu Huysuzluğum Dokunma Anasonlarıma! Şimdi belirsiz birkaç tarifle Eksiksiz pişen ömürlere ya! Hafif meşrep ekşi mayanın hamurunu açmakla meşgulum yine Ki yine! Kimi seçmeliyim söyle! Kime doğru Adımlarım yeterince değil Aralıklarıda kısalalı adımda değişti Dedim ya; U dönüşünde patpayalarından Sarısı yitik hatalarım Dokunulmamış masumiyetimde Lakin bir kirli hikayenin oluruna takılan bir başlığında soyadıma ithafen Aslı asil göbek adım. Nazarları üstüme çekilen bir kutbun yüzeyinde Soğuk fısıldanışlarla batırır dikenlerini Sarılmayı özledim inan Nefretine Yokolmayı arzulayan bataklığında Çekildikçe çekilen Ve hala istenilen nuramaları tutturamayan Bu şansın arifesine İsyanım Tutki yüzüm güldü Tutturdum bir ayın ön yüzüne güneşi Bereket vurdu alnın pürüzüne Ya geçen senelerden geleceğe olan küfürler Ya sensiz ben Bedbah bir kök çürümeye mahkum Küçüldükçe küçülen Bir bebeğin doğum anı bu Kesilecek o zaman tam ortasında kader Göbeğinden! |